زخم واریس
زخم واریس، مشکل زخم وریدی اغلب در بیماران مبتلا به واریس درمان نشده مشاهده می شود. بنابراین ، این مشکل همچنین به عنوان زخم واریس و زخم پا تعریف می شود. مشکل زخم های وریدی ناشی از افزایش فشار وریدها و در نتیجه اختلال در یکپارچگی پوست؛ غالباً در مچ پا و اطراف آن دیده می شود. بیمارانی که این مشکل را دارند سال هاست که در مسائل بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی با مشکلات زیادی روبرو هستند.
درمان زخم وریدی چگونه اتفاق می افتد؟
مشکل زخم وریدی و زخم های حاصل از آن در اثر دو عامل اصلی ایجاد می شود. این موارد را می توان به شرح زیر ذکر کرد؛
– جریان در رگ ها برعکس است و خونی که باید در سیستم گردش خون وارد شود به دلیل گرانش جمع می شود. در این مشکل که در نتیجه خراب شدن دریچه ها در رگ ها ایجاد می شود ، خون در مچ پا و پایین پا جمع می شود و باعث اختلال در یکپارچگی پوست و ایجاد زخم می شود.
– در نتیجه انسداد در رگ ها ، خونی که باید در سیستم گردش خون وارد شود، در پاها جمع می شود. انسداد ورید در نتیجه ترومبوز ورید عمقی (لخته)، تأثیر جدی در بازشدن زخم های پا دارد.
در هر دو مورد ، فشار در ورید افزایش می یابد ، ساختارهای عروقی آسیب دیده و بافت های آسیب دیده به سمت باز شدن زخم در حال تکامل هستند. زخم پا، تورم پا ، تغییر رنگ و ضخیم شدن پوست و در نتیجه بهبود در اطراف مچ دشوار است.
علائم زخم وریدی چیست؟
علائم زخم های وریدی می تواند به شرح زیر ذکر شود:
- به خصوص در ناحیه مچ و زیر زانو دیده می شود.
- ساختار اطراف پوست ضخیم شده و قهوه ای به نظر می رسد.
- رگ های واریسی در پاها اغلب مشاهده می شود.
- به طور کلی در پا و پاشنه تغییر شکل مشاهده نمی شود.
- در زخم ها اغلب ترشحات قرمز و مایل به سبز رخ می دهد.
- زخم ها شکل مشخصی ندارند.
- زخم های روی ساق پا معمولاً سبب درد می شود.
زخم وریدی چگونه تشخیص داده می شود؟
زخم واریس، در تشخیص مشکل زخم وریدی معاینه متخصص نقش مهمی دارد. با این وجود، ارزیابی شکل زخم ایجاد شده ، تاریخچه بیمار ، عوامل ژنتیکی و اینکه آیا مداخله قبلی در رگ ها وجود داشته است نیز در تشخیص مشکل زخم وریدی نقش مهمی دارد. روند معاینه به صورت ایستاده و نشسته انجام می شود.
زخم واریس، اینکه بیمار از دیابت، بیماری کلیوی، مشکلات کبدی یا کم خونی رنج می برد نیز شرایطی است که متخصص باید در طول معاینه از آن آگاه باشد. در عین حال ، مشکلات گردش خون شریانی در فرآیند تشخیص و برنامه ریزی درمان نقش دارند.
چرا معاینه وریدی در بیمار مبتلا به زخم وریدی لازم است؟
زخم وریدی یک بیماری وریدی است و در صورت اصلاح مشکل وریدی زخم بهبود می یابد و عود نمی کند. بنابراین ، نه تنها زخم بلکه تمام رگ های بیمار باید مورد بررسی قرار گیرد. باید تمام رگ های بین مچ پا و قلب بیمار برای تنگی و انسداد ارزیابی شود.
در زخم واریس مشکل چیست؟
زخم وریدی به دلیل بیماری وریدی روی سطح پوست غیر طبیعی ایجاد می شود. به عبارت دیگر پیشرفته ترین مرحله بیماری در پوست است. زخم و پوست اطراف آن ضخیم تر ، سخت تر از حد نرمال است و به دلیل عفونت های مکرر ، پوستی مریض است. بهبود زخم در چنین پوستی دشوار است. اغلب طبیعی است که زخم از طریق شریان ها تغذیه شود. زخم ایجاد شده گسترش می یابد و کمی عمیق تر پیشرفت می کند. سطح زخم توسط یک لایه میکروب به ضخامت چند میلی متر پوشانده شده است. این لایه میکروب از بهبود زخم جلوگیری می کند.
آیا در بیماران مبتلا به زخم وریدی معاینه شریانی لازم است؟
در برخی از بیماران مبتلا به زخم وریدی نیز انسداد شریانی وجود دارد. در این گروه موسوم به زخم مختلط ، انسداد شریانی مانع بهبود زخم شده و درمان را محدود می کند. بنابراین ، وجود انسداد شریانی در بیماران مبتلا به زخم وریدی باید با معاینه پالس و معاینه بررسی شود.
اگر بیمار مبتلا به زخم وریدی درمان نشود چه اتفاقی می افتد ؟
زخم های وریدی بهبود نمی یابد ، مگر اینکه توسط یک متخصص کنترل و تحت درمان قرار گیرد، حتی اگر به طور موقت بهبود یابد عود می کند. بدون مراقبت منظم ، زخم ملتهب ، بزرگ و دردناک می شود. این امر بر حرکات پا و مچ پای بیمار تأثیر می گذارد و ممکن است بیمار بلنگد زیرا بعد از مدتی محدودیت دائمی در حرکات مفصل وجود خواهد داشت. زخم پیشرفت کرده و گسترش می یابد. این می تواند عمیق شده و استخوان را درگیر کند و به التهاب مغز استخوان تبدیل شود. حتی اگر زخم بسته شود ، دوباره باز می شود.
اهداف درمان زخم واریس چیست؟
در درمان زخم های وریدی دو هدف وجود دارد. اول بهبود زخم و دوم جلوگیری از تکرار مجدد زخم است.
برای بهبود زخم نیاز به مراقبت جدی از زخم است.
هدف دوم، عود زخم، با حل مشکل زمینه ای ورید، یعنی فشار ورید فراهم می شود. به منظور کاهش اثر افزایش فشار وریدی بر روی زخم ، جوراب های واریسی یا پانسمان لازم است.
زخم وریدی چگونه درمان می شود؟
زخم های وریدی یا زخم های واریسی یک مشکل ساده نیست و به یک روش قابل درمان نیست. روش های اصلی در زیر شرح داده شده است و لازم است از آنها در کنار هم استفاده شود.
مراقبت از زخم
- زخم های واریس، کاهش فشار زیاد روی زخم
- زخم های واریس، استراحت با بلند کردن پاها برای جلوگیری از جمع شدن خون
- زخم های واریس، برخی از تغییرات در سبک زندگی
- زخم های واریس، استفاده از جوراب های واریسی هنگام ایستادن طولانی مدت
- زخم های واریس، درمان نارسایی وریدی
درمان موضعی زخم وریدی
- زخم وریدی با الگوی چرخه ای بهبود و وقوع مجدد مشخص می شوند. استاندارد فعلی مراقبت از زخم های مزمن وریدی شامل استفاده از باند فشرده سازی به عنوان وسیله ای برای کاهش فشار گردشی وریدی، کنترل تورم و بهبود بازگشت ورید است.
- زخم وریدی، پانسمان در زیر فشرده سازی قرار گرفته و برای کنترل زهکشی و حفظ محیط مرطوب برای زخم استفاده می شود. از دهه ۱۹۶۰ پذیرفته شده است که بهبود زخم زمانی که زخم بجای خشک شدن با هوا، در محیط مرطوب قرار می گیرد، بهینه است. پانسمان های نوین عایق یا نیمه عایق هستند و طبق ترکیب فیزیکی خود طبقه بندی می شوند.
- زخم وریدی، پانسمان های مدرن برای کاهش درد و زمان بهبود، جذب خون و زهکشی و اعمال و حذف بدون درد گسترش یافته اند.
- دستورالعمل های عملی در حال حاضر در مورد درمان زخم های پا، شامل استراتژی مراقبت موضعی رضایت بخشی نمی شوند، زیرا بررسی های سیستماتیک ارزش انواع مختلف پانسمان ها در مدیریت زخم های مزمن، تنها شواهدی ضعیف از اثربخشی بالینی آنها را ارائه می دهد.
- بنابراین انتخاب پانسمان اساسا طبق تجربه بالینی و ظرفیت جذب، توانایی آبرسانی، اجزای چسبنده و ظرفیت دبریدمان است. در واقع به استثنای هیدروکلوئید ها، در مقایسه با درمان مرجع که شامل تضمین وجود محیطی مرطوب برای زخم از طریق استفاده از گاز خیس خورده در نمک فیزیولوژیکی است، تفاوت معنی داری وجود ندارد.
- پانسمان های مدرن روند بهبود طبیعی را بدون تسریع آن بهینه سازی کرده و عمدتا راحتی و کیفیت زندگی بیماران را بهبود می بخشند. پانسمان های نوین همچنین هزینه های مراقبت را با کم کردن دفعات نیاز به تعویض پانسمان کاهش می دهند.
- زخم وریدی، به تازگی درمان های جایگزین موضعی مانند فاکتورهای رشد موضعی، پانسمان های بیولوژیکی و محصولات بافت-مهندسی شده گسترش یافته اند. این محصولات ممکن است به منظور سرعت بخشیدن به روند بهبود و کاهش زمان برای درمان کامل به طور مستقیم با زخم تعامل داشته باشند.
- اکثر این درمان ها گران هستند، که ممکن است استفاده گسترده آنها را محدود کند و هنوز شواهد واضحی برای اثربخشی بیشتر آنها وجود ندارد.
- پیوند پوست زمانی که فشار خون وریدی به خوبی کنترل شده و بستر زخم تمیز و با بافت گرانوله سالم است، باید برای زخم های بزرگ و یا مقاوم در نظر گرفته شود.
- در زخم وریدی به نظر می رسد که وکیوم تراپی، آماده سازی زخم های مزمن برای جراحی بسته شدن ثانویه را سریع تر می کند، اما ارزش بالینی آن در زخم های پای وریدی هنوز مورد بحث است.
-
زخم وریدی، رطوبت و عایق
در دهه ۱۹۶۰، زمستان نشان داد که زخم های حاد پوشیده شده توسط عایق مرطوب دو برابر سریع تر از زخم های مشابهی که در معرض هوا قرار گرفته بودند، بهبود یافتند. در مقابل محیط های زخم بیش از حد خشک باعث مرگ بافت بیشتر می شد.
بنابراین پانسمان های زخم مدرن از مفهوم قدیمی تر رها کردن زخم برای خشک شدن در معرض هوا فاصله گرفته و پانسمان های محافظ برای مفهوم جدید حفاظت از رطوبت محیط زخم ایجاد کردند.
پانسمان زخم نیمه عایق یا عایق مانع تبخیر شدن آب زخم شده وگرما را حفظ می کند که موجب ارتقا بهبود زخم می گردد. این پانسمان ها ممکن است باعث تحریک هیپوکسی نسبی در سطح زخم، ترویج تحرک کراتینوسیت و آنژیوژنز شود.
-
ضد عفونی کننده ها و آنتی بیوتیک ها
اعمال ضدعفونی کننده ها و آنتی بیوتیک های موضعی می تواند به ترویج روند بهبود و کاهش تراکم باکتری های زخم منجر شود. اما به دلیل امکان مقاوم شدن بدن به آنتی بیوتیک ها در حال حاضر زخم های وریدی پا تنها با استفاده از صابون ملایم و آب تمیز می شوند.
-
درمان واریس، دبریدمان
تصور می شود که حذف بافت مرده و رویی زخم به ایجاد بافت گرانوله خوب منجر شده و همچنین موجب ترویج اپیتلیالیزاسیون می شود. بنابراین هرگونه ماده مرده و نکروتیک باید از بستر زخم تمیز شود تا پروسه ترمیم زخم بتواند به درستی انجام شود. در حال حاضر آماده سازی بستر زخم به عنوان عامل مهمی برای تسهیل ترمیم زخم و بازسازی بافت آسیب دیده شناخته شده است.
دبریدمان را می توان در انواع مختلفی مانند دبریدمان جراحی، دبریدمان اتولیز، دبریدمان آنزیمی، دبریدمان مکانیکی و دبریدمان با ماگوت تراپی انجام داد.
-
زخم وریدی، پانسمان
اگرچه درمان موضعی یک جنبه مهم مراقبت از زخم است، اما همیشه باید نسبت به انتخاب استراتژی فشرده سازی در جایگاه ثانویه باشد. به طور کلی انتخاب پانسمان با ویژگی های زخم (به عنوان مثال جذب زهکش زخم)، نیاز بیمار (سهولت کاربرد، راحتی) و هزینه هدایت می شود.
با توجه به بررسی های سیستماتیک اخیر، شواهد کمی برای مشخص کردن موثرترین نوع پانسمان در مراقبت از زخم مزمن وجود دارد. علیرغم کمبود مطالعات مناسب، پانسمان های مدرن همچنان بخشی از مراقبت های استاندارد باقی می ماند و به طور گسترده ای با توجه به تجربیات پزشکان توصیه می شوند.
انواع مختلف پانسمان برای زخم واریس پا:
- هیدروکلوئیدها
- هیدروژل ها
- فیلم های پلی اورتان
- آلژینات ها
- هیدروفیبر ها
- پانسمان های فوم
- پانسمان های زغالی
- پانسمان های آغشته به نقره
- پانسمان های آغشته شده
- پانسمان های مبتنی بر اسید هالورونیک
- پانسمان های تعدیل کننده پروتئاز
-
زخم وریدی، هیدروکلوئیدها
لایه داخلی تمام هیدروکلوئید ها از کربوکسی متیل سلولز تشکیل شده که در یک توده چسبناک الاستیک محصور شده است. هیدروکلوئیدها در نسخه های ضخیم و نازک، به عنوان چسب برای پر کردن حفره زخم و در انواع مختلف از اشکال از قبل برش داده شده برای مناطق مختلف بدن (پاشنه، آرنج) در دسترس هستند.
نرخ تعویض پانسمان بین چند روز و یک هفته بسته به مقدار زهکشی زخم است. پانسمان در زمان تعامل با زهکشی یک ژل زرد بد بو ایجاد می کند که می تواند با تخلیه چرکی از زخم اشتباه گرفته شود. جوش پوستی در اطراف زخم معمولا یک واکنش تحریک شده غیر آلرژیک مربوط به تعویض مکرر پانسمان است.
هیدروکلوئیدها می توانند در تمام مراحل بهبود مورد استفاده قرار گیرند. فیلم پوشش دهنده ورقه، زخم را از محیط بیرونی محافظت می کند و به بیماران اجازه می دهد حمام کند.
-
زخم وریدی، هیدروژل ها
هیدروژل ها پلیمرهای هیدروفیلی متقاطع نامحلول دارای بیش از ۸۰٪ آب هستند. هیدروژل ها به صورت ژل در تیوب و یا ورق های بسته بندی می شوند. به نظر می رسد که حالت ژل موثر ترین نوع برای رساندن رطوبت به زخم است. پانسمان ثانویه مانند یک هیدروکلوئید یا یک فیلم پلی اورتان بر روی ژل نیاز است.
پانسمان هر ۳ یا ۴ روز تعویض می شود. هیدروژل ها برای زخم های خشک، در مرحله دبریدمان استفاده می شوند و در میان کاراترین محصولات برای نرم کردن پلاک مرده هستند. هیدروژل ممکن است به دلیل وجود پروپیلن گلیکول در برخی از محصولات در اطراف زخم واکنش آلرژیک ایجاد کند. می توان در زخم های وریدی به طور موقت از هیدروژل ها استفاده نمود.
یکی از انواع زخم ها، زخم‌های باز ناشی از نارسایی وریدی هستند که به آن زخم پای وریدی گفته می‌شود. این زخم‌ها نیاز به مراقبت‌های پزشکی تخصصی دارند تا روند ترمیم آنها طی شود. همچنین مراقبت‌های روزانه می‌تواند به روند بهبود این دسته از زخم‌ها کمک کند.
نکته مهم این است که زخم‌های وریدی پا به صورت سالانه در بیش از ۱ درصد از جمعیت بزرگسال جهان تشخیص داده می‌شود. بیشتر افراد مبتلا به این زخم افراد مسن هستند و اگر به موقع از آنها مراقبت نشود، این مسئله می‌توانند عوارض قابل توجهی برای سلامتی آنها داشته باشد.
در این مطلب از سایت تریتا قصد داریم تا نگاهی به مراقبت از زخم پای وریدی در خانه انداخته و در مورد آن اطلاعات کاملی را به شما ارائه دهیم، پس با ما همراه باشید.
زخم پای وریدی چگونه ایجاد می‌شود؟
پیش از بررسی روش‌های مراقبت از زخم پای وریدی در خانه، اگر بخواهیم در مورد روند ایجاد این نوع زخم صحبت کنیم باید گفت، در شرایط عادی دریچه‌های یک طرفه در وریدهای پاها، خون را به سمت بالا و به سمت قلب هل می‌دهند. در شرایطی که نارسایی وریدی نامیده می‌شود، دریچه‌ها قادر به انجام این کار نیستند، به همین دلیل خون در رگ‌های ساق پا جمع می‌شوند.
نارسایی مزمن وریدی زمانی رخ می‌دهد که این دریچه‌ها آسیب ببینند و اجازه نشت خون یا بازگشت جریان خون به عقب را بدهند. آسیب دریچه ممکن است در اثر افزایش سن، نشستن یا ایستادن طولانی مدت یا ترکیبی از هر دو رخ دهد.
به دلیل تجمع طولانی مدت خون در رگ‌های تحتانی، فشار خون در رگ‌ها برای مدت طولانی بالا می‌ماند. در واقع می‌توان گفت زخم‌های وریدی پا زمانی رخ می‌دهد که به دلیل نارسایی مزمن وریدی، رگ خونی آسیب دیده و در قسمت پایینی پا بترکد. نشت خون به بافت‌های مجاور می‌تواند باعث آسیب بافت داخلی و همچنین ایجاد زخم باز روی پوست پوشاننده شود. این زخم‌های پا به شدت مستعد عفونت هستند.
علائم و نشانه‌های زخم پای وریدی
قبل از تشکیل زخم یا زخم باز، نارسایی وریدی را می‌توان از طریق علائم زیر تشخیص داد:
- تورم در پاها
- سنگینی و خستگی در پاها
- درد و گرفتگی مکرر در پاها
- خارش، قرمزی و سفت شدن پوست، به ویژه در قسمت پایینی ساق پا
- تشکیل زخم‌های کم عمق که با بافت زرد پوشانده می‌شوند
مراقبت از زخم پای وریدی در منزل
علاوه بر مراقبت‌های پزشکی حرفه ای، چندین روش برای مراقبت از زخم پای وریدی در خانه وجود دارد که می‌تواند وضعیت زخم را بهبود بخشیده و زخم‌های باز شده را درمان کند.
استفاده از بانداژ، جوراب یا جوراب ساق بلند
پزشکان استفاده از باندهای فشاری را برای نارسایی مزمن وریدی توصیه می‌کنند. بانداژ قسمتی از ساق پا را فشار می‌دهد و به رگ‌ها کمک می‌کند تا خون را به سمت قلب برسانند. استفاده از این روش برای زخم پای وریدی می‌تواند به بهبود گردش خون و جلوگیری از آسیب بیشتر به شما کمک کند.
در همین راستا توصیه می‌شود دستورالعمل‌های پزشک را در مورد استفاده از بانداژ فشاری و جوراب رعایت کنید.
پانسمان و مراقبت از زخم
زخم پای وریدی یک زخم باز به حساب می‌آید که می‌تواند به سرعت باعث عفونت شود. در همین راستا مهم است که زخم پای خود را همیشه تمیز نگه دارید. استفاده از پانسمان‌های پیشرفته مراقبت از زخم می‌تواند به جلوگیری از عفونت و همچنین بهبود سریع زخم کمک کند. از سوی دیگر برداشتن بافت مرده (نکروز) و تمیز کردن زخم، با استفاده از یک پانسمان سبک و پیشرفته می‌تواند به بهبود وضعیت زخم کمک کند. شما می‌توانید با رعایت دستور العمل‌های بیان شده برای روش تمیز کردن زخم و خرید تعدادی پانسمان، این کار را به راحتی در خانه انجام دهید.
از نشستن یا ایستادن طولانی مدت خودداری کنید
ثابت ماندن برای ساعت‌های طولانی منجر به تجمع خون در پاها و ایجاد زخم‌های وریدی پا می‌شود. راه رفتن یا حرکت دادن پاها در فواصل منظم، گردش خون را بهبود می‌بخشد و به فشار آوردن خون در سیاهرگ‌های قلب کمک می‌کند. حتی کمی حرکت دادن پاها نیز به گردش خون کمک می‌کند.
بالا بردن پاها
پاها باید در حالت ایده آل در زاویه ۳۰ درجه نسبت به قلب، در حالت خوابیده قرار گیرد. انجام این کار به حرکت خون وریدی به قلب کمک می‌کند. این کار همچنین از تجمع مایع در پاها که منجر به تورم می‌شود جلوگیری می‌کند. به منظور رسیدن به این هدف می‌توانید از یک بالشتک یا هر وسیله راحتی دیگر برای نگه داشتن انگشتان پا در بالای ران در هنگام خواب استفاده کرد.
کنترل وزن
ورزش منظم می‌تواند به حفظ گردش خون مطلوب و کاهش عوارض نارسایی وریدی کمک کند. کاهش وزن نیز به کاهش فشار بر روی پاها کمک می‌کند.
داشتن یک رژیم غذایی سالم به همراه ورزش منظم می‌تواند نقش بسیار زیادی در مراقبت از زخم وریدی پا در خانه داشته باشد.
نکته مهمی که باید بدانید این است که زخم‌های وریدی پا با ورزش منظم و رژیم غذایی سالم قابل درمان هستند. همچنین این زخم می‌توانند به راحتی و با کمک متخصصین حوزه زخم درمان شوند. مهم این است که به خاطر داشته باشید که این زخم‌ها ممکن است عود کنند و به همین دلیل باید توجه بسیار زیادی به این زخم‌ها داشته باشید.
برای مشاهده محصولات زخم کلیک کنید
کاهش خارش پای وریدی
تجمع خون در پاها می‌تواند منجر به خارش آن شود. با این حال، خاراندن پوست ممکن است باعث ایجاد زخم‌های باز در آن ناحیه‌ای شود که زخم‌های وریدی پا در آن وجود دارد. در صورت خارش غیر قابل تحمل، متخصصین زخم یا متخصصین پوست پمادهای مرطوب کننده‌ای را تجویز می‌کنند که می‌تواند پوست را تسکین داده و خارش آن را کاهش دهد.
حرف آخر
در این مطلب از وب سایت تریتا در مورد مراقبت از زخم‌های وریدی پا در خانه توضیحات جامع و کاملی را به شما ارائه کردیم. توجه به نکات بیان شده در این مطلب به بهبود کیفیت عمومی زندگی افرادی که با مشکل زخم پای وریدی مواجه هستند، کمک می‌کند. بیماران می‌توانند با متخصصین زخم برای انجام کارهای روزمره به منظور مراقبت از زخم پا در خانه مشورت کرده و با انجام کارهای مختلف می‌توانند برای التیام زخم و جلوگیری از عود کردن زخم‌های وریدی پا گام‌های مهمی را بردارند.
Source: www.cuneytkoksoy.com