مقالات زخم, مقالات زخم جراحی

چسب بخیه

چسب بخیه

تفاوت بخیه و چسب بخیه

در این مقاله به تشریح کامل انواع بخیه و چسب بخیه پرداخته ایم. در ادامه با تفاوت آنها آشنا خواهید شد و مزایا و معایب هر یک توضیح داده شده است.

بخیه یکی از روش‌های پیشگیری از ورود عفونت به بافت‌های داخلی بدن است. همچنین با این روش مقدار خون‌ریزی زخم کاهش چشم‌گیری خواهد داشت. در این مقاله به معرفی بخیه و چسب بخیه می‌پردازیم. همچنین موارد مصرف و عدم مصرف و نحوه مراقبت از آن‌ها را بیان خواهیم کرد.

بخیه‌ها نخ‌هایی هستند که توسط سوزن‌های مخصوص و استریل شده دو طرف پوست را به یکدیگر می‌چسبانند. این نخ‌ها از جنس نایلون یا ابریشم ساخته می‌شوند. با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی برخی از این نخ‌های بخیه، جذبی هستند. بدین منظور نیازی به کشیدن آن‌ها نیست و خودبه‌خود در پوست جذب می‌شوند.

بخیه یکی از روش‌های پیشگیری از ورود عفونت به بافت‌های داخلی بدن است. همچنین با این روش مقدار خون‌ریزی زخم کاهش چشم‌گیری خواهد داشت.

 

بخیه بعد از چند روز جوش می‌خورد؟

در بیشتر مواقع بخیه‌ها بیش از دو هفته روی پوست باقی نمی‌مانند و در صورت جذبی نبودن، آن‌ها بعد از این مدت کشیده می‌شوند. این امر نیز بستگی به عمیق بودن زخم و نوع بخیه‌هایی دارد که پزشک برای بیمار انجام داده است.

در چه صورتی نیاز به مراقبت از بخیه ها است؟

بعد از انجام بخیه‌ها توسط پزشک، دستورالعمل‌هایی برای مراقبت از بخیه توسط پزشک به بیمار داده می‌شود. طی این دستورالعمل‌ها به بیمار گفته خواهد شد که چه مراقبت‌هایی را انجام دهد تا زمان کشیدن یا جذب آن‌ها فرا رسد.

اگر بیمار مشکلات زیر را بعد از بخیه مشاهده کرد، باید حتماً پزشک را در جریان قرار دهد. و یا می‌تواند با مشاوران تریتا در تماس باشد.

در چه مواردی مراقبت از بخیه ها ضروری است؟

بهتر است بیمار در صورت مشاهده موارد بالا در سریع‌ترین زمان ممکن به پزشک متخصص مراجعه کند. این مشکلات در صورت درمان نشدن خطرات بسیاری را برای افراد ایجاد می‌کند. زیرا در این صورت عفونت به‌سرعت در بدن فرد پخش می‌شود و ممکن است درمان زخم را با مشکل مواجه کند.

همچنین ببینید : نوروپاتی دیابتی چیست؟

نحوه مراقبت از بخیه چگونه انجام می‌شود؟

بعد از بخیه کردن پوست، تا ۲۴ ساعت اول نباید از آب استفاده شود. خشک بودن بخیه خطر ابتلا به عفونت را در روزهای اول کاهش می‌دهد. در بیشتر مواقع فرد باید یک روز منتظر بماند تا پانسمان خود را عوض کند.
پس از یک روز و هنگام تمیز کردن زخم، می‌توان پوسته‌ها و آلودگی‌هایی که در اطراف زخم ایجادشده است را شست. این امر می‌تواند از ایجاد عفونت و اسکار در زخم بکاهد. در صورت ایجاد زخم و خارج شدن مایع زردرنگ از آن بهتر است روی بخیه را با پانسمان را پوشاند.
بعد از شستشوی زخم، حتماً باید محدوده مورد نظر را خشک کرد. این کار از ایجاد عفونت و قارچ در سطح زخم جلوگیری می‌کند.

 

چگونه به زخم‌های خود کمک کنیم تا بهبود پیدا کنند؟

بالا نگه‌داشتن زخم بالاتر از سطح قلب سبب کاهش درد و تورم می‌شود. در صورت امکان فرد بیمار سعی کند دست خود را بالای بالش یا منطقه بلندتری قرار دهد.
برای مراقبت از بخیه‌ها از دست‌کاری پوست خودداری گردد. زخم‌ها در این صورت ممکن است خون‌ریزی کنند و این امر به افزایش التهاب و عفونت منجر می‌شود.
کندن زخم‌ها فراموش شود. در این صورت مراقبت از بخیه بسیار دشوار می‌شود.

چسب بخیه نوعی از درمان است که در بیمارستان‌ها و کلینیک‌های پزشکی برای کنار هم نگه‌داشتن لبه‌های پوست استفاده می‌شود. همان اثر بخیه را دارد. چسب بخیه مایع شفاف است و زمان کمی طول می‌کشد تا خشک شود، بنابراین بیمار می‌تواند زخم را ببیند.

بخیه‌های پروانه‌ای یا چسب‌های پروانه‌ای نوارهای صاف و باریکی هستند. در انتهای این نوارها ناحیه‌ای چسبناک و پهن، مانند بال‌های پروانه وجود دارد.

 

چه زمانی از چسب های بخیه استفاده می‌شود؟

چسب‌های بخیه معمولاً برای بریدگی یا زخم‌های خیلی شدید نیستند، بلکه برای زخم‌های جراحی جزئی استفاده می‌شوند. تمام زخم‌هایی که بخیه و یا چسب بخیه زده می‌شوند، جای زخمی به‌جا می‌گذارند. در ابتدا ممکن است رنگ زخم قرمز یا بنفش باشد و باگذشت زمان به رنگ صورتی روشن، سفید یا تقریباً نامرئی برود. این ممکن است تا یک سال طول بکشد. بیمار باید مراقب باشد زخم تا پنج روز خیس نشود. خشک نگه‌داشتن زخم باعث می‌شود که پوست جمع شده و روند ترمیم زخم را آغاز کند.

در صورت وجود موارد زیر بیمار باید به پزشک مراجعه کند:
در صورت وجود آلودگی روی زخم
وجود زخم در اطراف لبه‌ها که زخم متورم یا قرمز می‌شود و قرمزی به پوست اطراف گسترش می‌یابد یا در اثر لمس گرما روی پوست حس می‌گردد.
تب کردن
اگر زخم بو دهد یا چرکی روی آن وجود داشته باشد. (رنگ زخم معمولاً زرد یا سبز است.)
زمانی که چسب از بین رفته است، بخیه می‌افتد و زخم باز است یا خون‌ریزی دارد.

در مقاله عفونت بخیه سزارین کاملا به شرح این موضوع پرداختیم و از مراقبت های بخیه های سزارین و نحوه آن اطلاع رسانی شده است، جهت دریافت اطلاعات می توانید به مقاله عفونت زخم سزارین مراجعه نمایید.

 

چسب بخیه بعد از چند روز جوش میخورد؟

زمان برداشتن بخیه‌ها بسته به مکان بخیه بر روی بدن متفاوت است‌، اما معمولاً بین پنج تا ۱۰ روز طول می‌کشد.

استفاده از چسب بخیه مایع یکی از روش‌های نوین و موثر در تعویض بخیه‌هاست. این روش علاوه بر اینکه زمان بیشتری برای پوشاندن زخم نیاز ندارد، باعث کاهش درد و عفونت‌های مرتبط با بخیه‌های سنتی می‌شود. همچنین، از آنجا که چسب بخیه مایع تا حد زیادی انعطاف‌پذیر است، بیماران می‌توانند به راحتی حرکت کنند و از فعالیت‌های روزمره خود ادامه دهند.

معایب استفاده از چسب بخیه مایع

با وجود مزایا، استفاده از چسب بخیه مایع همراه با برخی معایب نیز همراه است. به عنوان مثال، این نوع بخیه‌گذاری ممکن است قیمت بالاتری نسبت به بخیه‌های سنتی داشته باشد. همچنین، تمایل برخی پزشکان به استفاده از این روش نسبت به بخیه‌های سنتی کمتر است، زیرا فرآیند بخیه‌گذاری با چسب ممکن است نیازمند مهارت و دقت بیشتری باشد.

نکاتی در استفاده از چسب بخیه

مزیت اصلی چسب بخیه استفاده سریع و تقریباً بدون درد آن است. به‌طورکلی اشکالاتی در انواع چسب بخیه وجود دارد. به‌طور مثال، نمی‌توان از آن در پا، دست یا مفاصل استفاده کرد زیرا حرکت تکراری آن نواحی می‌تواند باعث کنده شدن آن شود و لایه اپیدرم را با خود ببرد. علاوه بر این، شستشوی مکرر دست می‌تواند آن را بشوید، اگرچه به نظر نمی‌رسد دوش روزانه مشکلی ایجاد کند.

زخم‌هایی که معمولاً با چسب بخیه بسته نمی‌شوند و به بخیه نیاز دارند:

  • زخم‌ها در نواحی با تنش زیاد پوست مانند بازو، پا یا پیشانی
  • زخم‌ها در مناطقی که کشیده می‌شوند، حرکت می‌کنند یا تغییر می‌کنند مانند مفاصل
  • زخم در داخل خط مو مانند پوست سر یا از طریق ابرو
  • زخم‌هایی که خطر آلودگی آن‌ها زیاد است مانند گزش حیوانات
  • زخم‌هایی که عمیق و بزرگ هستند و یا به ماهیچه یا تاندون‌های زیرین آسیب می‌رسانند
  • زخم‌های غشای مخاطی، لب و دستگاه تناسلی
  • مزایای استفاده از چسب بخیه
  • حداکثر زمان پیوند در دو و نیم دقیقه
  • استحکام برابر با بافت بهبودیافته در هفت روز پس از ترمیم
  • با استفاده از بی‌حس‌کننده موضعی و بدون سوزن قابل‌استفاده است
  • زمان‌ ترمیم سریع‌تر
  • پذیرش بهتر توسط بیماران
  • پوشش ضد آب
  • نیازی به حذف بخیه نخ نیست
  • مراحل استفاده از چسب بخیه

کشیدن بالای لبه‌های زخم در حالی است که لبه‌ها توسط انگشتان شخصی به هم چسبیده‌اند، اما بعضی از پزشکان آن را به‌ اشتباه بین لبه‌ها قرار می‌دهند که در این صورت فشاری به زخم وارد می‌شود و می‌تواند در بهبودی زخم اختلال ایجاد کند، باعث ایجاد عفونت و ایجاد زخم‌های ناخوشایند شود.

 

چگونه این چسب ها برداشته می شوند؟

اگر پزشک یا جراح چسب بخیه را بر روی زخم شما قرار داده‌اند، باید منتظر بمانید زخم تا حدودی بهبود یابد سپس آن‌ را جدا کنید.

یک محلول ضدعفونی کننده زخم مانند اسپری آنتی‌سپتیک طباسپت تهیه گردد‌.
ناحیه متشکل از زخم را مرطوب کرده تا چسب شل شود.
چسب به‌آرامی کشیده شود زیرا جدا کردن ناگهانی آن باعث ایجاد زخم می‌شود.

نحوه زدن چسب بخیه

اولین مرحله در زدن چسب بخیه، تمیز کردن و ضدعفونی کردن محل بخیه است. سپس چسب بخیه به‌طور یکنواخت بر روی لبه‌های جراحی قرار داده می‌شود. پس از اعمال چسب، محل جراحی باید خشک شود تا چسبندگی به خوبی اتفاق بیفتد.

طرز زدن چسب بخیه

یکی از نکات مهم در زدن چسب بخیه، اطمینان از استفاده از چسب مناسب و با کیفیت است. همچنین باید مراقب‌بود که چسب به دیگر قسمت‌های بدن چسب نشود، زیرا این موضوع می‌تواند منجر به عوارض جانبی شود. همچنین باید به توصیه‌های پزشک پیراسته شود تا بهترین نتیجه از زدن چسب بخیه حاصل شود.

چسب بخیه فوری

چسب بخیه فوری یک جایگزین موثر برای بخیه‌های سنتی است که علاوه بر سرعت بیشتر در تعویض، همچنین مناسب برای استفاده در مواقع اضطراری است.

زمان تعویض چسب بخیه

چسب بخیه فوری معمولا پس از حدود ۷-۱۰ روز به‌طور طبیعی خود‌ریز می‌شود و نیازی به تعویض ندارد. این امر می‌تواند بسته به نوع جراحی و محل استفاده متغیر باشد، اما در بیشتر موارد بعد از یک هفته، چسب بخیه خود به خود از بین می‌رود.

استفاده از چسب بخیه فوری در مواقع اضطراری

در مواقعی که نیاز به بخیه زدن فوری و سریع داریم، چسب بخیه فوری یک گزینه عالی است. این نوع چسب بخیه فوری امکان اتصال قوی و سریع را فراهم می‌کند و می‌تواند در مواقع اضطراری مانند تصادفات، جراحی‌های کوچک یا حتی درمان زخم‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

چگونه از عفونت زخم جلوگیری کنیم؟

پیشگیری از عفونت را می‌توان به اقدامات قبل از عمل و بعد از عمل تقسیم کرد. اقدامات قبل از عمل شامل دوش گرفتن، شستشو و پاک‌سازی ناحیه جراحی با ضدعفونی‌کننده مناسب است.

عوامل بعد از عمل را می‌توان به این‌ ترتیب تقسیم کرد: عوامل محیطی، مانند لباس جراحی. عوامل مرتبط با بیمار، مانند کنترل قند پلاسما؛ و عوامل جراحی، مانند مدت‌زمان و تهاجمی بودن جراحی. اقدامات بعد از عمل عمدتاً شامل مراقبت از زخم است. همچنین بسیاری از پزشکان برای پیشگیری از عفونت انواع آنتی‌بیوتیک را تجویز می‌کنند که با توجه به شرایط بیمار مقدار مصرف آن متفاوت است.

اگر عفونت شدت یافته باشد و مصرف آنتی‌بیوتیک نتیجه‌ای نداشته باشد، برای تشخیص نوع باکتری‌ها، از محل عفونت کشت برداری می‌شود. در نهایت به صلاح‌دید پزشک در صورت لزوم بار دیگر محل جراحی را بریده و آن را تخلیه می‌کنند و یا از پانسمان‌های پیشرفته آنتی‌میکروبیال استفاده می‌شود.

برای پیشگیری و درمان عفونت شما می‎توانید از محصولات پیشرفته زخم تریتا استفاده کنید. این محصولات همچنین از ایجاد اسکار جلوگیری کرده و بهبود بافت آسیب‌دیده محل بخیه را تسریع می‌کنند. از جمله محصولاتی که می‌توانید برای زخم بخیه از آن‌ها استفاده کنید شامل اسپری آنتی‌سپتیک طباسپت و هیدروژل آنتی‌سپتیک طباسپت (ژل ایکس) هستند.

چسب بخیه برای زخم عمیق

اگر زخم خیلی عمیق یا شدید نباشد، چسب های بخیه به‌صورت پشتیبان مناسب یا جایگزینی برای بخیه‌های معمولی هستند. اما، چسب‌های بخیه مانند بخیه یا انواع دیگر روش‌های بستن زخم، باید به‌درستی اعمال و برداشته شوند. برای راهنمایی و مشاوره بیشتر می‌توانید با پشتیبان‌های تریتا تماس حاصل نمایید. مشاوران ما آماده پاسخگویی به سؤالات شما عزیزان خواهند بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *