بیماری هیدرادنیت عفونی از بیماری‌های پوستی می‌باشد که با ایجاد آبسه‌هایی روی پوست همراه است. دستکاری این آبسه‌ها موجب ایجاد زخم روی پوست می‌گردد.
بیماری هیدرادنیت عفونی
شیوع این بیماری در جهان کمتر از ۵ درصد می‌باشد و اغلب زنان را درگیر می‌کند. این بیماری در نوجوانی فرد را درگیر می‌کند و آثار آن تا مدت‌ها باقی می‌ماند. در صورتی که این بیماری وخیم باشد ، زندگی فرد را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. دلیل اصلی این بیماری مشخص نمی‌باشد ولی در بیشتر موارد با مسدود شدن فولیکول‌های مو ایجاد می‌گردد.
نشانه‌ها و علائم بیماری هیدرادنیت عفونی
این بیماری با نشانه‌های زیر همراه می‌باشد.
توده‌های دردناک
بیماری هیدرادنیت عفونی در بیشتر موارد با ایجاد توده‌های متورم و دردناک زیر بافت‌های پوست ، خود را نشان می‌دهد. ممکن است به مرور زمان ، این توده‌ها برجسته‌تر شوند. محل ایجاد این توده‌ها زیر بغل ، کشاله ران و … می‌باشد. اندازه این توده‌ها ، معمولاً به اندازه یک نخود است.
تونل و حفره‌ها
پس از گذشت مدت زمانی در صورت عدم درمان ، توده‌ها به واسطه تونلی به یکدیگر وصل می‌شوند. در برخی موارد این زخم‌ها درمان نمی‌شوند و در موارد دیگری هم درمان زخم امکان پذیر است. تونل‌ها و حفره‌ها شاید با بوی نامطبوع و یا ترشحات چرکی همراه باشد. خوشبختانه این علامت کمتر در میان بیماران هیدرآدنیتی مشاهده می‌گردد.
جوش‌های سرسیاه
از رایج‌ترین نشانه‌های هیدرآدنیت عفونی ، جوش‌های سرسیاه می‌باشد. این جوش‌ها ممکن است در نقاط مختلف بدن ظاهر گردد. در صورت دستکاری جوش‌های سرسیاه ، جای جوش‌ها زخم می‌شود. این جوش‌ها با الگوی دو لوله موازی بر روی پوست بدن نمایان می‌گردد.
عوارض بیماری هیدرادنیت عفونی
از شایع‌ترین عوارض هیدرآدنیت ، عفونت‌های پوستی در محل درگیر شده می‌باشد.
در صورت درمان زخم ، ممکن است جای زخم باقی بماند و ظاهر بدی برای پوست ایجاد کند. البته اگر درمان این زخم‌ها با محصولات زخم با کیفیت انجام شود ، کمترین آثار و نشانه‌ای از زخم بر جای می‌ماند. در برخی موارد زخم‌ها محدودیت‌های حرکتی برای فرد ایجاد می‌کنند. برای مثال زیر بغل و ران‌ها از نقاطی می‌باشند که زخم‌های هیدرآدنیتی آن ، موجب محدودیت‌های حرکتی برای فرد می‌گردد.
از دیگر عوارض هیدرآدنیت عفونی انسداد تخلیه لنف می‌باشد. بیشترین محل ایجاد ضایعات هیدرآدنیتی ، نقاطی می‌باشند که گره‌های لنفاوی وجود دارند. این ضایعات هیدرآدنیتی می‌توانند سبب اختلال در سیستم تخلیه لنف‌ها گردند و با ایجاد تورم همراه باشند.
به دلیل مشکلات ظاهری که برای فرد بوجود می‌آید ، ممکن است فرد دچار افسردگی و گوشه گیری اجتماعی شود.
تشخیص بیماری هیدرادنیت عفونی
تشخیص زود هنگام بیماری به درمان بهتر و سریعتر بیماری کمک می‌کند. بنابراین به محض مشاهده علائم و نشانه‌های گفته شده به پزشک مراجعه کنید. مراجعه به موقع ، به پزشک متخصص پوست موجب جلوگیری از وخامت بیماری می‌گردد.
پزشک با معاینه پوست فرد به تشخیص این بیماری می‌پردازد. آزمایش خاصی برای تشخیص قطعی این بیماری وجود ندارد. پزشک با نمونه برداری از مایع درون زخم یا توده ، با انجام آزمایشات گوناگون سعی در تشخیص بیماری دارد. آزمایشاتی که به طور مستقیم مربوط به بیماری هیدرآدنیتی نمی‌باشند ولی به تشخیص آن کمک می‌کنند.
درمان بیماری هیدرادنیت عفونی
درمان به موقع این بیماری موجب پیشگیری از بروز عوارض‌های وخیم بیماری می‌گردد. روش‌های درمانی مناسب توسط پزشک تعیین می‌گردد. فرد باید تا بهبودی کامل به صورت مرتب توسط پزشک معاینه و ویزیت شود.
دارو
یکی از داروهای تجویزی برای درمان هیدرآدنیت عفونی ، پمادها و کرم‌های آنتی بیوتیکی می‌باشد. البته برای موارد خفیف بیماری ، کرم‌های موضعی آنتی بیوتیکی تجویز می‌گردند و در موارد حاد بیماری داروهای موضعی پاسخگو نیستند.
برای کاهش درد و التهاب توده ها ، زخم‌ها و … داروهای مسکن تجویز می‌گردند.
داروهای آنتی بیوتیک خوراکی برای موارد متوسط یا شدید بیماری ، تجویز می‌گردند. پزشک در مواردی آنتی بیوتیک تزریقی را برای درمان بیماری تجویز می‌کند.
جراحی برای درمان بیماری هیدرادنیت عفونی
به چندین روش جراحی انجام می‌گردد.
در روش کشف تونل‌های زیرپوستی ، به برداشت بافت سطحی برای دستیابی به تونل‌های زیرپوستی اقدام می‌کنند. البته برای موارد شدید بیماری این جراحی را انجام می‌دهند.
در روش Punch debriment به برداشتن یک گره التهابی ناشی از این بیماری اقدام می‌نمایند.
لیزر درمانی از روش‌های دیگر برای درمان این بیماری می‌باشد که از لیزر دی اکسید کربن استفاده می‌شود.
برش و تخلیه از روش‌های قدیمی تر درمان هیدرآدنیت می‌باشد که جدیداً از آن استفاده نمی‌گردد. زیرا امکان بازگشت سریع عوارض پس از عمل جراحی وجود دارد.