عفونت های زخم سزارین ممکن است در اثر ورود میکروارگانیسم‌ها به ناحیه بریدگی جراحی ایجاد شوند. متخصصان می‌توانند با استفاده از داروها و مراقبت مناسب از زخم، عفونت های زخم جراحی را درمان کنند. تقریباً ۳ تا ۱۵ درصد از خانم‌ها در معرض عفونت زخم سزارین قرار می‌گیرند.
علت عفونت بخیه سزارین:
علائم شایع عفونت زخم بعد از سزارین ممکن است حساسیت، قرمزی، تب و درد باشند. عمل سزارین، که برخی آن را بخش C می‌نامند، یک عمل جراحی اساسی با احتمال خطرهای رایج ازجمله عفونت زخم است. عفونت‌ها هنگامی رخ می‌دهند که باکتری‌ها در زخم تجمع می‌کنند، استافیلوکوکوس اورئوس شایع‌ترین علت عفونت زخم بعد از سزارین است که در حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد رخ می‌دهد.
باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس به‌طور طبیعی روی مو و پوست افراد زندگی می‌کنند و وقتی وارد زخم می‌شوند، می‌توانند باعث عفونت‌های مختلفی شوند. استافیلوکوکوس میتواند انواع عفونت زخم سزارین را ایجاد کند:
- زرد زخم: زرد زخم، باعث ایجاد تاول‌های چرکی و مایع می‌شود. این عفونت میتواند بسیار دردناک و خارش دار باشد.
- آبسه: آبسه‌ها زخم‌های پر از پوست مرده و چرکی هستند. حرارت و درد را می‌توان در ناحیه آبسه احساس کرد.
- سلولیت: سلولیت عفونت پوست و بافت‌های زیرین است. علائم می‌توانند به‌سرعت از محل بریدگی پخش شوند و به‌طور معمول دردناک، قرمز و در هنگام لمس گرم هستند.
عفونت‌های زخم معمولاً بعد از ۷-۴ روز بروز می‌کنند. اگر علائم طی ۲۸ ساعت شروع شوند، باکتری استرپتوکوک ممکن است عامل عفونت باشد. عفونت‌های استرپتوکوک می‌توانند باعث اریزیپلاس شوند که نوعی سلولیت است که سیستم لنفاوی را نیز درگیر می‌کند. زنان مبتلا به اریزیپلاس به‌طور معمول دارای ضایعات قرمز، براق و برجسته هستند.
عوارض دیگری که ممکن است بر زخم سزارین تأثیر بگذارد عبارتند از:
- تشکیل هماتوم در اطراف زخم
- سروما یا مایع که ممکن است در اطراف زخم ایجاد شود
- جدا شدن زخم هنگام جدا شدن بافت‌های زخم در امتداد خط بریدگی
زمانی که ناحیه بریدگی کشیده شود، احتمال ایجاد هماتوم و سروما بیشتر بوده و حدود ۲ تا ۵ درصد از خانم‌ها را بعد از زایمان سزارین تحت تأثیر قرار می‌دهند.
عوامل خطر در عفونت زخم سزارین:
عوامل خطر زیادی وجود دارد که می‌توانند احتمال بروز عفونت زخم سزارین را افزایش دهند. این عوامل خطر به شرح زیر است:
- داشتن هماتوم
- در صورت وجود عفونت‌های باکتریایی یا کوریوآمنیونیت در مایع آمنیوتیک
- مصرف دخانیات در دوران بارداری
- اندازه بریدگی بزرگ‌تر از ۱۶.۶ سانتی‌متر
- مراقبت ناکافی قبل از زایمان
- چاقی
- استفاده از کورتیکواستروئیدها
- دیابت یا دیابت حاملگی
- داشتن دوقلو
- افرادی که سابقه سزارین دارند
- بی‌حسی اپیدورال برای زایمان
- پارگی رحم
- انتقال خون
- داشتن جراحی طولانی مدت که ۳۸ دقیقه یا بیشتر طول بکشد
- داشتن جراحی اورژانس
علائم عفونت زخم سزارین:
زنان باید علائم عفونت زخم را هر روز بررسی کنند. علائم بسیاری از انواع عفونت‌ها تا چند روز پس از برگشت خانم‌ها از بیمارستان به خانه بروز نمی‌کنند. . علائم عفونت زخم سزارین بسته به نوع و شدت عفونت ممکن است از درد خفیف تا درد شدید متفاوت باشد. برخی از شایع‌ترین علائم زخم سزارین عبارتند از:
- تب
- حساسیت
- قرمزی
- تورم در ناحیه جراحی شده
- درد
- چرک یا ترشحات
- سخت شدن پوست
اگر علائم عفونت زخم سزارین رخ دهد، فرد باید به متخصص مراجعه کند.
همچنین ببینید: بررسی روند بهبود زخم
درمان زخم های بعد از سزارین:
متخصصان اکثر عفونت‌های زخم سزارین را تا حدودی با آنتی بیوتیک درمان می‌کنند. تجویز آنتی بیوتیک به نوع باکتری مسئول عفونت بستگی دارد. اگر مایعات از زخم بیرون بیایند یا زخم به‌جای بسته شدن از هم جدا شود، متخصص ممکن است یک عمل جراحی کوچک برای از بین بردن آبسه‌ها و مایعات آلوده توصیه کند.
اگر متخصص بافت مرده در زخم پیدا کند، لایه‌های بافت مرده را تا زمانی که بافت سالم پیدا کند لایه‌برداری می‌کند. در طی این روش، متخصص بررسی می‌کند که آیا بافت‌های موجود در منطقه سالم هستند یا خیر. پس از آن محل زخم با پانسمان مناسب پوشانده می‌شود.
یکی دیگر از راه‌های درمان استفاده از پانسمان‌های پیشرفته زخم است. اسپری آنتی سپتیک طباسپت و هیدروژل آنتی سپتیک زخم ژل ایکس محصولات شرکت تریتا هستند که برای درمان زخم و عفونت آن توصیه می‌شوند.
همچنین ببینید : جذام چیست؟ چگونه جذام میتواند درمان شود؟
عوارض عفونت زخم سزارین:
پس از جراحی، متخصص ناحیه را ضدعفونی کرده و آن را با گاز استریل می‌پوشاند. فردی که جراحی‌شده و نزدیکان او باید پس از بازگشت به خانه، بررسی ناحیه را برای علائم عفونت ادامه دهند.
عفونت‌های استافیلوکوکوس معمولاً روی سطح پوست باقی می‌مانند، اما ممکن است وارد جریان خون شوند و روی سایر اعضای بدن نیز تأثیر بگذارد. عوارض احتمالی مرتبط با عفونت‌های استافیلوکوکوس عبارتند از:
- اندوکاردیت، عفونت دریچه‌های قلبی
- استئومیلیت، عفونت استخوانی
- باکتریمی، عفونت گردش خون
پیشگیری از عفونت زخم سزارین:
فرد باید قبل و بعد از زایمان به دنبال توصیه‌های پزشکی مناسب باشد تا خطر عفونت زخم را کاهش دهد. خطر عفونت زخم سزارین با روش‌های زیر کاهش می‌یابند:
- مدیریت عوامل خطرزا مانند دیابت، چاقی و مصرف دخانیات
- مدیریت شرایط سلامتی که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند
- مراقبت‌های پزشکی مناسب برای کاهش خطر عوارض قبل و بعد از زایمان
- مصرف آنتی بیوتیک‌ها قبل از عمل، به‌ویژه اگر فرد خطر عفونت داشته باشد
سایر روش های پیشگیری عبارتند از:
- اقدامات مراقبتی برای تمیز کردن زخم‌ها و عوض کردن روزانه پانسمان
- مصرف آنتی بیوتیک تجویز شده توسط متخصص
- پوشیدن لباس راحت و نگه‌داشتن نوزاد به‌گونه‌ای که در صورت شیردهی به ناحیه زخم فشار وارد نشود.
- پوشیدن لباس زیر پنبه‌ای تمیز
- خودداری کردن از قرار دادن هر چیزی در واژن یا عدم برقراری رابطه جنسی به مدت چند هفته
- خودداری کردن از بلند کردن هر چیز سنگین‌تر از کودک