لوپوس

لوپوس

درمان زخم بیماران لوپوس‌: لوپوس اریتماتوز سیستمیک SLE  یک بیماری خودایمنی است که ارگان های بدن مانند پوست، مفاصل، کلیه‌ها و سیستم عصبی را درگیر می‌کند.

کلمه لوپوس از کلمه لاتین به معنی گرگ گرفته شده است و به صورت پروانه‌ای روی صورت بیماران که شبیه به کله گرگ است‌، مشاهده می شود.

واژه اریتماز در لاتین به معنی قرمز است و به قرمزی بثورات پوستی اطلاق می‌شود که ما در این مقاله به بررسی درمان زخم بیماران لوپوس می‌‌پردازیم.

علت بیماری لوپوس چیست ؟

برای درمان زخم این بیماران ابتدا باید علت این بیماری را بدانیم که این بیماری مسری نیست بلکه یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی توانایی خود را از دست داده و به اشتباه اتوآنتی بادی تولید می‌کند.

سیسستم ایمنی در این بیماری سلول‌های طبیعی فرد را به عنوان یک عامل خارجی تلقی کرده و به آن‌ها حمله کرده و در نتیجه این واکنش یک التهاب به وجود می‌آید که قسمت‌های دیگر بدن متورم‌، قرمز و گاهی دردناک می‌شوند.

برخی از عوامل ارثی‌، عدم تعادل سطح هورمونی در هنگام بلوغ‌، استرس و عوامل محیطی مانند مواجه با نور خورشید‌، عفونت‌های ویروسی و داروها هم می‌توانند باعث بیماری لوپوس شوند.

علائم اصلی بیماری لوپوس چیست ؟

در درمان زخم بیماران یک سری علائم اصلی وجود دارد که از شایع‌ترین علائم اولیه لوپوس خستگی مفرط‌، کسل بودن و یا گاهی همراه با تب و کاهش وزن و اشتها نمی‌باشد.

همچنین درگیری پوست و مخاط در این بیماری بسیار شایع است. ممکن است بثورات جلدی، حساسیت به نور، زخم های داخل بینی یا دهان مشاهده شود و علائم دیگری مانند درد عضله‌، سفتی مفاصل‌، سردرد‌، تشنج‌، درد سینه و درگیری کلیه بروز کنند.

همچنین در بعضی از انواع این بیماری زخم‌های دهانی و زخم‌های بینی و واژینال در افراد مبتلا به لوپوس دیده می‌شوند.

انواع لوپوس پوستی

مشکلات پوستی در این بیماران بسیار زیاد است و تماس با اشعه ماوراءبنفش نور خورشید باعث قرمز شدن بیش از حد پوست و ایجاد زخم می‌شود که به شکل‌های مختلف هستند.

در این نوع بیماری راش پروانه‌ای روی گونه‌ها و بینی ایجاد می‌شود. این بیماری به صورت ناگهانی و حاد ظاهر می‌شود که معمولاً علت آن در معرض آفتاب قرار گرفتن است.

لوپوس اریتماتوز دیسکوئید یا لوپوس پوستی مزمن

در این بیماری، زخم‌های سکه‌ای شکل در مناطقی باز که در برابر نور خورشید قرار می‌گیرند‌، مشاهده می‌شوند. این راش‌های پوستی که بیشتر بر روی صورت، پوست سر و گردن دیده می‌شوند، باعث به جا گذاشتن اسکارهای وسیع می‌شوند.

لوپوس اریتماتوز تحت حاد

این زخم‌ها  قرمز و به صورت پوسته پوسته بر روی پوست بدن ظاهر می‌شوند و مانند پسوریازیس هستند.

مراقبت و درمان زخم بیماران لوپوس

برای جلوگیری از ایجاد زخم، بیماران لوپوس باید از نور ماورائبنفش خورشید دوری کرده و فعالیت‌های خارج از منزل را به ساعاتی دیگر موکول کرد تا آفتاب پوست شما را اذیت نکند.

با استفاده از کرم‌های ضد آفتابی که فاکتور محافظتی دارند با SPF  بالاتر از ۱۵ که جنبه محافظتی از اشعه UVA  و UVB داشته باشد، استفاده کنید.

همچنین می‌توانید از محصولات اسپری آنتی‌سپتیک طباسپت و ژل ایکس طباسپت به صورت حمایتی در این بیماری در کنار دارو‌های تجویز شده توسط پزشک استفاده کنید تا نتیجه بهتری بگیرید.

برخی داروها مانند کورتیکواستروئیدها‌، داروهای ایمنوساپروسیو(‌سرکوب کننده ایمنی‌) می‌توانند برای این بیماران مفید باشند.

از لامپ‌های فلورسنت و هالوژن دار در منزل و محیط کار استفاده نکنید. نور این لامپ‌ها باعث ایجاد حساسیت پوستی می‌شود و از لباس‌های محافظ مانند کلاه‌، دستکش و لباس‌هایی که تار و پود به هم نزدیک دارند استفاده کنید و اگر پوست شما بسیار حساس است.

باید از لباس‌های خاص برای محافظت از پوست خود استفاده کنید و از محرک‌های احتمالی مانند سیگار کشیدن‌، استرس و قرار گرفتن در معرض گرد و غبار دوری کنید.

زخم واسکولیتی

این بیماری موجب التهاب رگ‌های خونی و ضخیم شدن دیواره‌ی رگ‌های خونی ، کاهش حجم رگ‌ها و باریک شدن مسیر جریان خون می‌شود. این تغییرات موجب آسیب به قسمت‌های مختلف بدن می‌شود.

با توجه به نوع واسکولیتی شدت آسیب‌های وارده متفاوت است. درمان بیماری با توجه به نوع زخم ممکن است موفقیت آمیز یا ناموفق باشد.

برای مشاهده محصولات زخم کلیک کنید.

انواع واسکولیت

این بیماری انواع مختلفی دارد که برخی از آنها خفیف و برخی دیگر شدید می‌باشند. برخی از انواع این بیماری شامل بیماری بورگر ، واسکولیت سیستم عصبی مرکزی ، واسکولیت کرایوگلوبولینمیک ، آرتریت سلول غول پیکر ، بیماری کاوازاکی ، پلی آنژیت میکروسکوپی می‌باشد.

البته زخم واسکولیتی به صورت‌های دیگری مانند بیماری بهجت ، سندروم چرگ اشتراوس ، گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت ، بیماری تاکایاسو و … ایجاد می‌شود.

به تمامی این بیماری‌ها ، واسکولیت اولیه می‌گویند. واسکولیت های ثانویه در اثر بیماری‌های دیگری مانند سرطان و عفونت و … ایجاد می‌شوند.

علائم واسکولیتی

علائم واسکولیتی به صورت تب ، بدن درد و احساس خستگی ، سر درد ، از دست دادن وزن بدن می‌باشد. البته علائم بیماری با توجه به مکان درگیر شده کمی متفاوت می‌باشد. در مدل‌هایی از این بیماری ، علائم به صورت ضعف و بی حسی دست و پا می‌باشد. به دلیل عدم جریان مناسب خونرسانی به اعصاب ، کف دست و پاشنه پاها ملتهب می‌شوند.

اگر واسکولیتی مغز را درگیر کند سبب سکته‌های مغزی می‌شود. اگر واسکولیتی رگ‌های پیرامون کلیه را ملتهب کند ، موجب نارسایی کلیوی می شود. بنابراین با توجه به ناحیه‌ی درگیر شده ، علائم مختلفی بروز می‌کند.

دلایل ایجاد زخم واسکولیتی

عوامل ژنتیکی و حملات سیستم ایمنی به سلول‌های رگ‌های خونی از عمده دلایل ایجاد این بیماری می‌باشند. محرک‌های تأثیرگذار بر عملکرد سیستم ایمنی شامل سرطان خون ، عوارض برخی از داروها ، عفونت‌های هپاتیت B  و C ، بیماری‌های سیستم ایمنی مثل لوپوس و … می‌باشند.

عوارض واسکولیتی

از عوارض‌های واسکولیتی می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.

• مصرف بعضی از داروهای درمان زخم واسکولیتی ، سبب تضعیف سیستم ایمنی بدن و ابتلا به انواع عفونت‌ها می‌شود.
• این بیماری در برخی از موارد مشکلات چشمی مانند نابینایی و تاری دید ایجاد می‌کند.
• واسکولیتی موجب لخته شدن خون در رگ‌ها و انسداد رگ‌ها می‌شود.
• از عوارض واسکولیتی آسیب‌های بافتی بدن می‌باشد که در موارد حاد این بیماری رخ می‌دهد.

تشخیص بیماری واسکولیتی

• پزشک با انجام تست‌های تشخیص زخم واسکولیتی ، این بیماری را در بدن فرد شناسایی می‌کند.
• با انجام آزمایش خون ، التهاب در بدن مشخص و برخی از آنتی‌بادی‌ها نمایش داده می‌شوند.
• تست‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس ، اولتراسوند و سی تی اسکن می‌تواند بخش‌های درگیر شده را نمایش دهند. این روش‌ها نتایج فرآیند درمانی را نمایش می‌دهند.
• جراحی بیوپسی برای نمونه‌برداری از محل زخم واسکولیتی صورت می‌گیرد.
• در آنژیوگرافی با وارد نمودن کاتتری درون رگ‌ها و تزریق ماده رنگی به کاتتر ، تصویری بهتر از رگ‌ها ارائه می‌شود.

ارزیابی بالینی زخم واسکولیتی

• شدت زخم واسکولیتی با بررسی شاخص‌هایی تعیین می‌شود.
• محلی که زخم‌های ناشی از این بیماری ایجاد شده است.
• وضعیت لبه‌های زخم نشان دهنده وریدی یا شریانی بودن زخم می‌باشد.
• میزان ترشحات زخم و نوع مواد خروجی از زخم ، عفونی بودن یا نبودن زخم را تعیین می‌کند.
• میزان عمق زخم می‌تواند درگیر شدن استخوان یا تاندون‌ها را مشخص کند.

درمان بیماری واسکولیتی

• برای درمان زخم واسکولیتی ، روش‌های دارویی و جراحی وجود دارد . با توجه به شدت بیماری ، روش‌های درمانی متفاوت می‌باشد.
• داروهای مؤثر در درمان این بیماری شامل داروهای کورتونی مثل پردنیزون می‌باشند. البته داروهای درمانی دیگری وجود دارند که کورتون‌ها متداول ترین آنها می‌باشند. مصرف داروهای کورتونی در طولانی مدت عوارض زیادی خواهد داشت.
• داروهای تجویزی دیگر برای مهار این بیماری و کاهش التهاب آن متوترکسات ، آزاتیوپورین و مایکوفنولات می‌باشند که اثربخشی نسبتاً خوبی دارند. تمامی این داروها باید تحت نظر پزشک مصرف شوند.
• توجه داشته باشید که واسکولیتی بیماری خفیفی نمی‌باشد که با خود درمانی معالجه شود.
• از دیگر روش‌های درمان زخم واسکولیتی ، جراحی می‌باشد. اگر واسکولیتی سبب برآمده شدن دیواره رگ‌های خونی شود ، باید با عمل جراحی از پاره‌‌شدن رگ‌ها جلوگیری شود. لخته شدن خون و انسداد رگ‌ها از موارد دیگری می‌باشند که نیاز به عمل جراحی دارند.

سخن پایانی

برای درمان زخم بیماران لوپوس بیشتر باید از پوست خود مراقبت کرده و  از برخورد نور شدید آفتاب جلو‌گیری کنید.

رژیم غذایی مناسب و استفاده از ویتامین‌ها را در برنامه روزانه خود داشته باشید و تحت نظر پزشک متخصص از داروهای خود استفاده کنید و هر چند وقت یک‌بار ویزیت شوید.

همچنین شما می‌توانید با شرکت تریتا ارتباط برقرار کرده و از محصولات شرکت تریتا برای درمان اکثر زخم‌ها اطلاع حاصل کنید .