زخم واسکولیتی چیست ؟

زخم واسکولیتی حالتی التهابی می‌باشد که سبب اختلال و نقص در عملکرد انواع عروق شامل شریان‌ها ، مویرگ‌ها و ورید‌ها می‌شود.

زخم واسکولیتی

این بیماری موجب التهاب رگ‌های خونی و ضخیم شدن دیواره‌ی رگ‌های خونی ، کاهش حجم رگ‌ها و باریک شدن مسیر جریان خون می‌شود. این تغییرات موجب آسیب به قسمت‌های مختلف بدن می‌شود.

با توجه به نوع واسکولیتی شدت آسیب‌های وارده متفاوت است. درمان بیماری با توجه به نوع زخم ممکن است موفقیت آمیز یا ناموفق باشد.

برای مشاهده محصولات زخم کلیک کنید.

انواع واسکولیت

این بیماری انواع مختلفی دارد که برخی از آنها خفیف و برخی دیگر شدید می‌باشند. برخی از انواع این بیماری شامل بیماری بورگر ، واسکولیت سیستم عصبی مرکزی ، واسکولیت کرایوگلوبولینمیک ، آرتریت سلول غول پیکر ، بیماری کاوازاکی ، پلی آنژیت میکروسکوپی می‌باشد.

البته زخم واسکولیتی به صورت‌های دیگری مانند بیماری بهجت ، سندروم چرگ اشتراوس ، گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت ، بیماری تاکایاسو و … ایجاد می‌شود.

به تمامی این بیماری‌ها ، واسکولیت اولیه می‌گویند. واسکولیت های ثانویه در اثر بیماری‌های دیگری مانند سرطان و عفونت و … ایجاد می‌شوند.

علائم واسکولیتی

علائم واسکولیتی به صورت تب ، بدن درد و احساس خستگی ، سر درد ، از دست دادن وزن بدن می‌باشد. البته علائم بیماری با توجه به مکان درگیر شده کمی متفاوت می‌باشد. در مدل‌هایی از این بیماری ، علائم به صورت ضعف و بی حسی دست و پا می‌باشد. به دلیل عدم جریان مناسب خونرسانی به اعصاب ، کف دست و پاشنه پاها ملتهب می‌شوند.

اگر واسکولیتی مغز را درگیر کند سبب سکته‌های مغزی می‌شود. اگر واسکولیتی رگ‌های پیرامون کلیه را ملتهب کند ، موجب نارسایی کلیوی می شود. بنابراین با توجه به ناحیه‌ی درگیر شده ، علائم مختلفی بروز می‌کند.

دلایل ایجاد زخم واسکولیتی

عوامل ژنتیکی و حملات سیستم ایمنی به سلول‌های رگ‌های خونی از عمده دلایل ایجاد این بیماری می‌باشند. محرک‌های تأثیرگذار بر عملکرد سیستم ایمنی شامل سرطان خون ، عوارض برخی از داروها ، عفونت‌های هپاتیت B  و C ، بیماری‌های سیستم ایمنی مثل لوپوس و … می‌باشند.

عوارض واسکولیتی

از عوارض‌های واسکولیتی می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.

• مصرف بعضی از داروهای درمان زخم واسکولیتی ، سبب تضعیف سیستم ایمنی بدن و ابتلا به انواع عفونت‌ها می‌شود.
• این بیماری در برخی از موارد مشکلات چشمی مانند نابینایی و تاری دید ایجاد می‌کند.
• واسکولیتی موجب لخته شدن خون در رگ‌ها و انسداد رگ‌ها می‌شود.
• از عوارض واسکولیتی آسیب‌های بافتی بدن می‌باشد که در موارد حاد این بیماری رخ می‌دهد.

تشخیص بیماری واسکولیتی

پزشک با انجام تست‌های تشخیص زخم واسکولیتی ، این بیماری را در بدن فرد شناسایی می‌کند.

با انجام آزمایش خون ، التهاب در بدن مشخص و برخی از آنتی‌بادی‌ها نمایش داده می‌شوند.

تست‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس ، اولتراسوند و سی تی اسکن می‌تواند بخش‌های درگیر شده را نمایش دهند. این روش‌ها نتایج فرآیند درمانی را نمایش می‌دهند.

جراحی بیوپسی برای نمونه‌برداری از محل زخم واسکولیتی صورت می‌گیرد.

در آنژیوگرافی با وارد نمودن کاتتری درون رگ‌ها و تزریق ماده رنگی به کاتتر ، تصویری بهتر از رگ‌ها ارائه می‌شود.

ارزیابی بالینی زخم واسکولیتی

• شدت زخم واسکولیتی با بررسی شاخص‌هایی تعیین می‌شود.
• محلی که زخم‌های ناشی از این بیماری ایجاد شده است.
• وضعیت لبه‌های زخم نشان دهنده وریدی یا شریانی بودن زخم می‌باشد.
• میزان ترشحات زخم و نوع مواد خروجی از زخم ، عفونی بودن یا نبودن زخم را تعیین می‌کند.
• میزان عمق زخم می‌تواند درگیر شدن استخوان یا تاندون‌ها را مشخص کند.

درمان بیماری واسکولیتی

برای درمان زخم واسکولیتی ، روش‌های دارویی و جراحی وجود دارد . با توجه به شدت بیماری ، روش‌های درمانی متفاوت می‌باشد.

دارو

داروهای مؤثر در درمان این بیماری شامل داروهای کورتونی مثل پردنیزون می‌باشند. البته داروهای درمانی دیگری وجود دارند که کورتون‌ها متداول ترین آنها می‌باشند. مصرف داروهای کورتونی در طولانی مدت عوارض زیادی خواهد داشت.

داروهای تجویزی دیگر برای مهار این بیماری و کاهش التهاب آن متوترکسات ، آزاتیوپورین و مایکوفنولات می‌باشند که اثربخشی نسبتاً خوبی دارند. تمامی این داروها باید تحت نظر پزشک مصرف شوند. توجه داشته باشید که واسکولیتی بیماری خفیفی نمی‌باشد که با خود درمانی معالجه شود.

جراحی

از دیگر روش‌های درمان زخم واسکولیتی ، جراحی می‌باشد. اگر واسکولیتی سبب برآمده شدن دیواره رگ‌های خونی شود ، باید با عمل جراحی از پاره‌‌شدن رگ‌ها جلوگیری شود. لخته شدن خون و انسداد رگ‌ها از موارد دیگری می‌باشند که نیاز به عمل جراحی دارند.