بخیه زخم
هراندازه که در طول روز از خود مراقبت کنیم، برخی از اتفاقها ممکن است سبب جراحت بر پوست ما شود. برخی از جراحتهایی که به دلیل شکستگی ظروف یا دیگر اتفاقات رخ میدهند، میتوانند بهصورت عمیق یا سطحی بریدگیهایی را بر پوست ما ایجاد کنند. برخی از جراحتها بهقدری عمیقی هستند که باید به پزشک مراجعه شود و آن قسمت از پوست که دچار جراحت شده، بخیه شود.
اما بعضی از دیگر جراحتها بهطوری هستند که بهراحتی میتوان آنها را در منزل با استفاده از بانداژ ببندیم. تا در مدتزمان کوتاهی بهبود یابند. در ادامه با ما همراه باشید تا برای شما توضیح دهیم در چه زمانی به بخیه زخم وجود دارد.
هنگام ایجاد جراحت چه باید کرد؟
همانطور که گفته شد صدماتی که در هر قسمت از بدن ما وارد میشود، میتواند بهصورت جزئی یا عمقی باشد. صدماتی که به دلیل جراحت وارده از کاغذ بر دست ما ایجاد میشود جزئی بوده و با استفاده از یک بانداژ تمیز میتوانید روی آن را ببندید که پس از مدتزمان کوتاهی بهطور کامل بهبود یابد.
درصورتیکه بریدگیها عمیق باشند در ابتدا میتوانید با انجام ۲ کار ساده آن را در خانه درمان کنید. درصورتیکه پسازاین اقدامات بهبودی خاصی را مشاهده نکردید باید پس از تأیید پزشک بخیه زخم را انجام دهید.
- جراحت را باید با استفاده از آب و صابون ملایم شستشو دهید تا از بروز عفونت در آن ناحیه جلوگیری شود.
- با استفاده از یک باند تمیز فشار کمی را بر جراحت وارد کنید تا خونریزی آن کاهش یابد.
پسازآن باید زخم را مشاهده کنید اگر جراحت ایجادشده زخمی را ایجاد کرده و بهصورت صاف بر پوست شما قرارگرفته است نیازی به بخیه زخم نخواهید داشت. اما درصورتیکه بهبودی را مشاهده نکردید، بهتر است بخیه زخم را انجام دهد.
در چه مواقعی باید بخیه زخم را انجام داد؟
اگر زخم سطحی باشد، نیازی به بخیه زخم نیست اما در ادامه برای شما توضیح خواهیم داد که در چه مواقعی نیاز به بخیه زخم است.
در این مواقع شما نیاز به بخیه زخم خواهید داشت. اما درصورتیکه نمیتوانید تشخیص دهید که آیا به بخیه زخم نیاز دارید یا خیر؟ بهتر است به پزشک مراجعه کنید که راه درمان را تشخیص دهد.
طی ِ یک مطلبی ” انواع بخیه ها ” و همچنین روشهای بخیه زدن را معرفی کردهایم. و سپس در مطلبی تحت عنوان ” تفاوت بخیه و چسب بخیه ” این موضوع را به خوبی توضیح دادهایم که اگر قصد بخیه زخم خود را دارید، میتوانید این مقاله را بررسی کنید و تفاوتهای این دو و نحوه مراقبت از آنها را بدانید.
بخیه زخم و چگونگی عملکرد آن
همانطور که گفته شد زخمهایی که بهصورت عمیق بر پوست شما ایجاد میشوند باید با استفاده از بخیه جراحتها ایجادشده بهطور کامل بسته شود تا بروز خطرات دیگر مانند عفونت کاهش پیدا کند. درواقع بخیه زخم مانند دوختن لباس است. با استفاده از بخیه میتوان زخمها و پوست بازشده را به یکدیگر متصل کرد. هنگامیکه بنا به تشخیص پزشک زخم ایجادشده بر بدن شما بخیه شود اهمیت استفاده ازآنپس از بخیه زخم مشخص خواهد شد. زخمهایی که باز هستند با استفاده از بخیه بهطور کامل بسته میشوند و سبب استحکام زخم شما خواهد شد. همچنین احتمال بروز خونریزی و عفونتها را به حداقل خواهد رساند. درنتیجه زمانی که زخمهای شما بسیار عمیق و باز هستند شما نیاز به بخیه زخم خواهید داشت چراکه از بروز اینگونه اتفاقات احتمالی جلوگیری خواهد شد.
همچنین ببینید: مراقبت از زخم فشاری
بررسی خونریزی جراحت ایجادشده
از دیگر مواردی که باید جهت تشخیص نیاز به بخیه زخم موردبررسی قرار گیرد، شدت خونریزی جراحت است. درصورتیکه شما باند را بر زخم قرار دهید و پس از تعویض باند، مجدداً خون کل باند را فراگیرد.
درواقع نشاندهنده آن است که خون زیادی از شما میرود و تا زمانی که جراحت شما بسته نشود این خونریزی ادامه خواهد داشت.
همچنین درصورتیکه شما پس از مدتزمان ۵ الی ۱۰ دقیقه که جراحت خود را با استفاده از بانداژ فشار دادید و همچنان خونریزی شدیدی را مشاهده کردید نیاز به بخیه زخم خواهید داشت.
در این مواقع شما باید فوراً به پزشک مراجعه کنید تا با استفاده از بخیه جلوی خونریزی شما گرفته شود.
چگونگی ایجاد جراحت بر پوست بدن یا صورت
از دیگر مواردی که میتوان تشخیص داد که آیا شما به بخیه زخم احتیاج خواهید داشت یا خیر چگونگی و علت ایجاد جراحت بر پوست شما است. اگر جراحتهای ایجادشده براثر هر یک از موارد زیر باشد باید با استفاده بخیه، جراحتهای ایجادشده را بهبود ببخشید:
محل جراحت ایجاد شده بر بدن
از دیگر مواردی که می توان تشخیص داد که آیا نیاز به بخیه زخم هست یا خیر؟ محل قرارگیری زخم ایجاد شده است. در صورتی که در مواردی که برای شما ذکر خواهیم کرد جراحت عمقی را مشاهده شود باید بخیه زخم را انجام دهید:
- در اطراف یا در همان قسمت زانو و آرنج
- صورت
- دست
- دستگاه تناسلی
- دهان
- در نواحی چشم
اگر پس از ایجاد جراحت یا آسیب هر یک از این موارد را مشاهده کردید باید فوراً به پزشک مراجعه کنید تا درمان های اولیه را انجام دهند.
- تب یا ایجاد لرز به دلیل عفونت زخم
- مشاهده رگه های قرمز در اطراف زخم
- پوستی قرمز و بسیار دردناک
- تورم و چرک در زخم
در این مواقع پس از درمان زخم اولیه در صورت لزوم بخیه زخم را نیز برای شما انجام خواهند داد.
زخم کودکان
اکثر کودکان ممکن است به دلایل مختلف دچار زخم در قسمت های مختلف بدنشان شوند. زخم کودکان ممکن است هنگام بازی در خانه یا بیرون از خانه اتفاق بیافتد. همچنین زخم کودک می تواند به صورت عمیق یا خفیف بروز پیدا کند.
اما مسئله مهم این است که کودکان به خوبی نمی توانند از زخم های خود مراقبت کنند. بنابراین جهت بهبود زخم کودک لازم است که والدین مراقبت هایی را انجام دهند. در این مقاله راهکار هایی جهت بهبود زخم کودکان ارائه می دهیم. اما ابتدا لازم است که انواع زخم های کودکان را بشناسید.
انواع زخم کودکان
بیشتر ما فکر می کنیم که زخم هایی که در اثر خراشیدگی یا زمین افتادن ایجاد می شوند، زخم محسوب می شوند. در حالی که تمام جراحی ها نیز نوعی زخم محسوب می شود.
پوست بزرگترین عضو بدن است و به همین دلیل هنگامی که در پوست کودکان زخم ایجاد می شود لازم است که مراقبت های لازم تا بهبود زخم کودک انجام شود. پوستی که دچار زخم شده است به راحتی می تواند در معرض ورود میکروب ها قرار گیرد.
بنابراین بهتر است که بدانید هرچیزی که پوست کودکان را شکاف بدهد زخم محسوب شده و نیاز به بهبود زخم کودکان وجود دارد. هر چه زخم کودکان عمیق تر باشد نیاز به مراقبت بیشتری دارد. پزشکان و پرستاران به طور کلی زخم کودکان را براساس میزان عفونت آن ها ارزیابی می کنند.
بنابراین زخم کودک را به دو دسته کلی زخم های تمیز و زخم های آلوده دسته بندی می کنند. زخم های تمیز زخم هایی هستند که باکتری ها به آن ها ورود پیدا نکرده باشند. زخم های تمیز جهت بهبود زخم کودک نیاز به مراقبت های خیلی ویژه ندارند.
بهبود زخم کودکان در زخم های تمیز به راحتی انجام شده و احتمال عفونی شدن این زخم ها وجود ندارد. زخم های تمیز زخم هایی هستند که پزشک آن ها را جراحی کرده باشد. زیرا پرستار بعد از انجام عمل جراحی، زخم را ضد عفونی کرده و پانسمان می کند.
در نتیجه احتمال عفونی شدن این زخم ها بسیار کم بوده و بهبود زخم کودکان در این موارد بهتر صورت می گیرد. اما گروهی دیگر از زخم های کودکان، زخم های آلوده یا کثیف نامیده می شوند. این زخم ها زمانی ایجاد می شوند که زخم کودک در اثر خراش یا بریدگی عمیق با یک شی آلوده ایجاد شده باشد.
بهبود زخم کودک در این موارد نیاز به مراقبت های ویژه دارند. زیرا این زخم ها به شدت در معرض عفونت قرار دارند. گاهی اوقات ممکن است زخم توسط شی آلوده ایجاد نشده باشد اما به دلیل ضدعفونی نشدن آن، در معرض عفونت باشد.
بنابراین برخی زخم های تمیز که ممکن است عفونی شوند نیز، جهت بهبود زخم کودکان نیاز به مراقبت های بیشتری توسط والدین دارند.
تریتا | ارائه دهنده انواع پانسمان پیشرفته ترمیم زخم
بهبود زخم کودکان از طریق بستن یا پانسمان زخم
معمولا هنگامی که زخم کودکان جدی بوده و نیاز به جراحی دارد. لازم است که پزشک زخم را ببندد. بهبود زخم کودکان در زخم های عمیق، بدون بخیه و بستن زخم توسط پزشک امکان پذیر نخواهد بود. معمولا ۷ تا ۱۰ روز بعد از بخیه زدن، پزشک بخیه ها را باز می کند.
اگر زخم توسط یک شی آلوده ایجاد شده باشد، پزشک بلافاصله اقدام به بستن زخم نمی کند. زیرا اگر زخم آلوده را ببندد باعث می شود که باکتری ها درون زخم باقی مانده و شروع به گسترش کنند. بنابراین پزشک جهت بهبود زخم کودک در مواقعی که زخم آلوده است، ابتدا زخم را ضد عفونی کرده و بعد از اینکه مطمئن شد هیچ باکتری در زخم باقی نمانده است، اقدام به پانسمان زخم می کند. پانسمان یا بستن زخم کودک باعث می شود که جلوی راه ورود باکتری ها به زخم گرفته شود. در نتیجه بستن یا پانسمان زخم کودکان در روند بهبود زخم کودکان تاثیر به سزایی می گذارد.
فرآیند بهبود زخم کودکان
قبل از شروع بهبود زخم کودکان، بدن جهت محافظت در برابر عفونت آماده می شود. برای چند روز اول فرآیند بهبود زخم کودک، ممکن است که زخم قرمز و دردناک باشد. این التهاب نشانه ضعف سیستم ایمنی بدن برای محافظت از زخم در برابر عفونت ها است.
بنابراین زخم را همیشه تمیز و خشک نگه دارید تا به روند فرآیند بهبود زخم کودکان کمک کند. در فرآیند بهبود زخم کودکان، علاوه بر اینکه سیستم ایمنی داخل بدن از زخم در برابر عفونت ها محافظت می کند. سیستم بیرونی بدن و در واقع پوست روی زخم نیز شروع به خشک شدن می کند.
این خشک شدن زخم نیز بخشی از فرآیند بهبود زخم کودکان است. زیرا پوست آسیب دیده زیر پوست خشک شده بهبود می یابد. در ادامه فرآیند بهبود زخم کودکان، زیر سطح محافظ زخم، بافت جدیدی شکل می گیرد.
بدن رگ های خونی آسیب دیده را ترمیم کرده و پوست ماده ای به نام کلاژن تولید می کند. کلاژن نوعی فیبر پروتئینی سفت و سفید رنگ است که جهت اتصال مجدد بافت آسیب دیده استفاده می شود.
در مراحل انتهایی فرآیند بهبود زخم کودکان، زخم کاملا خشک شده و پوست ترمیم می شود. معمولا جای زخم نیز از بین می رود.
در این مرحله تقریبا ۸۰ تا ۹۰ درصد فرآیند بهبود زخم کودکان طی شده است. پس از آن چند ماه طول می کشد که جای زخم به صورت ۱۰۰ درصد از بین برود. معمولا جای زخم متفاوت از پوست طبیعی است، چرا که پوست از دو پروتئین تشکیل شده است.
یکی پروتئین الاستین که به پوست انعطاف پذیری می بخشد. و دیگری پروتئین کلاژن که به پوست قدرت می دهد.
بدن نمی تواند الاستین جدید تولید کند به همین دلیل پوست جدیدی که روی زخم ایجاد می شود تنها حاوی پروتئین کلاژن است. بنابراین پوست جدید نسبت به پوست اطراف سخت تر و دارای انعطاف پذیری کمتری است.
مراقبت و بهبود زخم کودک در خانه
زخم های جدی کودکان یک شبه بهبود نمی یابند. بنابراین جهت بهبود زخم کودکان در مواقعی که زخم شدید تر است، نیاز به مراقبت های بیشتری دارد.
مراقبت از زخم کودکان در خانه به جهت پیشگیری از عفونت و به حداقل رساندن جای زخم بسیار مهم است. معمولا پزشک مراقبت های خاصی را جهت بهبود زخم کودکان در خانه به والدین توصیه می کند. برخی از این توصیه ها شامل موارد زیر است:
- زخم را با یک پانسمان تمیز ببندید تا مانع از ورود باکتری ها به داخل زخم شود. پزشک در مورد چگونگی تغییر پانسمان مواردی را به شما آموزش خواهد داد.
- ۲ تا ۴ روز بعد از عمل جراحی از حمام کردن کودک خودداری کنید. از پزشک یا پرستار خود بپرسید که چه مراقبت هایی را قبل از حمام کردن کودک باید انجام دهید.
- از ماندن طولانی مدت در وان یا استخر خودداری کنید. آب به راحتی می تواند به داخل زخم کودکان نفوذ کرده و راهی برای انتقال عفونت ها باز کند.
همچنین ببینید: بیماری جذام چیست؟
چه موقع لازم است جهت بهبود زخم کودک با پزشک تماس بگیریم؟
درموارد زیر لازم است که سریعا با پزشک تماس بگیرید:
- زخم عمیق تر یا بزرگ تر شده باشد
- کودک تب کرده یا غدد او متورم شود
- درد کودک حتی با داروهای ضد درد نیز کاهش پیدا نکند
- ناحیه اطراف زخم متورم شده باشد
- اطراف زخم قرمز شده باشد
- خون یا چرک از زخم خارج شود
- علائم کمبود آب بدن در کودک مشاهده شود
و به طور کلی اگر هر گونه تغییرات غیر طبیعی در زخم کودک مشاهده کردید لازم است که ادامه فرآیند بهبود زخم کودکان را به پزشک بسپارید.
یکی از روشهای بستن زخمهای پوستی بخیه زدن است. بخیه روشی پزشکی است که جهت نگهداری بافتها بعد از آسیب بهکار میرود.
در این روش که از رایجترین شیوههای بستن زخم است، با استفاده از سوزن جراحی و نخهای مخصوص بخیه، زخمها و آسیبهای پوستی بدن بسته میشود. زخمهای سطحی و عمقی، هر دو از طریق بخیه زدن بسته میشود.
در این روش پزشک لبههای بریدگی را کنار هم قرار داده و توسط نخ بخیه به یکدیگر متصل میکند. درواقع با بخیه زدن سرعت ترمیم طبیعی بدن افزایشیافته و امکان عفونت و آلودگی در زخمها به حداقل میرسد.
بخیه انواع مختلفی دارد و پزشک میتواند از مواد گوناگونی برای بخیه زدن استفاده کند. اگر میخواهید بیشتر با مواد اولیه و روشهای بخیه زدن آشنا شوید در این مقاله با ما همراه باشید. این مطلب هر چیزی که در رابطه با انواع بخیه بخواهید بدانید را به شما میگوید. بخیهها انواع مختلفی دارند و آنها را میتوان در ۳ دستهبندی تقسیم کرد:
نوع اول طبقهبندی انواع بخیه ها
نوع اول طبقهبندی بخیهها بر اساس قابلیت جذب است. بخیهها ازنظر قابلیت جذب به دو دسته تقسیم میشوند:
قابلجذب
نوعی از بخیه که نخهای آن بعد از مدتی جذب بدن شده و نیازی نیست بعد از بستن زخم به پزشک مراجعه کنید. نخهایی که در این بخیه استفاده میشود، توسط آنزیمهای طبیعی بدن هضم میشوند. این بخیهها معمولاً ۶۰ روز زمان برای جذب شدن نیاز دارند.
غیر قابلجذب
این نخهای بخیه باگذشت ۲ ماه نیز جذب بدن نشده و لازم است برای کشیدن بخیه به پزشک مراجعه کنید.
نوع دوم طبقهبندی انواع بخیه ها
در روش دوم طبقهبندی بخیهها، آنها را بر اساس ساختار مواد دستهبندی میکنند. در این تقسیمبندی نیز بخیهها در ۲ دسته قرار میگیرند:
مونوفیلامنت
ساختار این بخیهها از یک رشته تشکیلشده که اجازه میدهد نخ بخیه بهآسانی از بین بافتها عبور کند. این نوع بخیه معمولاً عفونت کمتری بهجای میگذارد.
مولتی فیلامنت
این بخیهها از چندین رشته کوچک ساختهشدهاند که استحکام آن را بیشتر میکند. بااینحال احتمال بروز عفونت نیز افزایش خواهد یافت.
نوع سوم طبقهبندی انواع بخیه ها
در روش سوم طبقهبندی، بخیهها در دو دسته طبیعی و مصنوعی قرار میگیرند. البته چون تمامی نخهای بخیه استریل هستند، این طبقهبندی تمایز ویژهای را نشان نمیدهد.
انواع بخیههای قابلجذب
۱. روده
روده گاو و گوسفند بهعنوان بخیه مونوفیلامنت طبیعی جهت بستن زخمها استفاده میشوند. این نوع بخیه درترمیم زخم بافتهای نرم داخلی بهکار میرود. برای بخیه زدن قلب و عروق و مراکز عصبی نباید از این بخیه استفاده کرد چراکه بدن واکنشهای شدیدی نسبت به آن دارد. این بخیه بهطورمعمول خارج از جراحیهای زنان و زایمان کاربردی ندارد.
۲. پلی دی اکسانون (PSD)
بخیهای مونوفیلامنت و مصنوعی است که در بسیاری از جراحیها مثلترمیم بافتهای نرم، بستن زخمهای سطح شکم و جراحی قلبی در کودکان کاربرد دارد.
۳. پلی دی اکسانون (PSD)
این نخ بخیه مصنوعی در مصارف عمومی برای ترمیم بافتهای نرم بسیار کارایی دارد. اما در اقدامات مربوط به قلب و عروق یا عصبی نباید استفاده شود. از این بخیه بیشتر جهت بستن زخمها بهصورت نامرئی استفاده میشود.
۴. پلی گلیکاپرون (مونوکریل)
این نخ بخیه مصنوعی در مصارف عمومی برای ترمیم بافتهای نرم بسیار کارایی دارد. اما در اقدامات مربوط به قلب و عروق یا عصبی نباید استفاده شود. از این بخیه بیشتر جهت بستن زخمها بهصورت نامرئی استفاده میشود.
انواع نخ بخیه غیر قابلجذب
نخهای بخیه غیر قابلجذب برای ترمیم بافتهای نرم و روشهای قلبی و عروقی و عصبی مورداستفاده قرار میگیرند. انواع این نخها را در چند دسته قرار میدهند:
- نایلون: مونوفیلامنت طبیعی است.
- پلی پروپیلن (پرولین): نخی مونوفیلامنت و مصنوعی
- سیلک (ابریشم): مولتی فیلامنت طبیعی
- پلی استر: مولتی فیلامنت و مصنوعی
انتخاب نوع بخیه و روشهای بخیه زدن
مواد بخیه را بر اساس قطر نخ بخیه درجهبندی میکنند. در این سیستم درجهبندی از حرف O در کنار یک عدد استفاده میشود که نشاندهنده قطر نخ است. هرچه عدد جلوی این حرف بزرگتر باشد، قطر نخ بخیه کمتر است.
علاوه بر این نخ بخیه به سوزن جراحی متصل میشود که این سوزنها ویژگیهای مختلفی دارند. اندازه سوزنهای جراحی متغیر است و ممکن است فاقد یا دارای لبه برش باشند. سوزنهای بزرگتر با یک بار حرکت از میان بافت، بخش بزرگتری از زخم را میبندد، درحالیکه این مقدار در سوزنهای کوچکتر کمتر است. روشها و تکنیکهای بخیه زدن نیز مانند نخ بخیه انواع گوناگونی دارد.
روشهای بخیه زدن
در ادامه با روشهای بخیه زدن آشنا میشویم:
۱. بخیه پیوسته
در این روش بخیه زدن از نخهای تکرشتهای استفاده میشود. مزیت این روش سرعت بالای آن در کنار مقاومت خوبی است که ایجاد میکند. زیرا کشش بهطور مساوی در تمام رشتههای بخیه توزیع میشود.
۲. بخیه مجزا
در این روش از چندین نخ بخیه استفاده میشود که بسته ماندن زخم را تضمین میکند. زیرا در صورت پارگی یکی از نخها، سایر نخهای بخیه از زخم مراقبت میکنند.
۳. بخیه عمیق
بخیه عمیق در بریدگیهای قسمتهای عمیق و زیرپوست استفاده میشود. در این روش میتوان بخیه پیوسته یا مجزا را بهکار برد.
۴. بخیه دفن شده
این روش از بخیه زدن بهگونهای انجام میشود که گره بخیه درون بافت قرار میگیرد. این نوع بخیه معمولاً از بین نمیرود و برای زخمهای بزرگ بسیار کاربردی است.
۵. بخیههای کیسهای
بخیه کیسهای که نوعی بخیه پیوسته است، سوزن در اطراف ناحیه زخم واردشده و زخم درنهایت مانند کیسهای بنددار جمع میشود.
۶. بخیه زیر جلدی
این بخیه در زیرپوست قرار میگیرد. درواقع از این بخیه در لایه درم که زیر لایه سطحی پوست قرارگرفته، استفاده میشود. بخیهها در یک خط بهموازات زخم قرارگرفته و در انتهای زخم بسته میشوند.
برداشتن بخیه
زمان برداشتن بخیهها بستگی به مکان آنها و عمق زخم شما دارد. دستورالعمل زیر بر اساس یافتههای یک پزشک آمریکایی است:
- پوست سر: ۷ تا ۱۰ روز
- صورت: ۳ تا ۵ روز
- قفسه سینه یا تنه: ۱۰ تا ۱۴ روز
- بازوها: ۷ تا ۱۰ روز
- پاها: ۱۰ تا ۱۴ روز
- دست یا پا: ۱۰ تا ۱۴ روز
- کف دست یا کف پا: ۱۴ تا ۲۱ روز
برای برداشتن بخیه، بعد از استریل کردن ناحیه، پزشک یک انتهای بخیه را برداشته و برش میدهد و تا حد ممکن نزدیک به سطح پوست باقی میماند. سپس بهآرامی بخیه را بیرون میکشد. کلام آخر بخیه یکی از رایجترین روشهای بستن زخمها است.
روشهای دیگری که در بستن زخمها کاربرد دارند عبارت است از: منگنههای جراحی و نوارهای بسته شونده پوست. نخ بخیه انواع مختلفی دارد که با توجه به نوع زخم و عمق و شدت آن توسط پزشک انتخاب میشود.
برای بخیه زدن روشهای مختلفی وجود دارد که استفاده از هریک از آنها به نوع زخم بستگی دارد و پزشک بهترین روش را برای زخم شما انتخاب میکند.
تریتا | ارائه دهنده انواع پانسمان پیشرفته ترمیم زخم
Source: www.kidshealth.org